Kanttekeningen bij het actuadebat over Uplace

In de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement (25 februari 2015) heb ik de hypocriete houding aangeklaagd van een aantal politici en partijen in het dossier Uplace. Sommige partijen passen  hun standpunt aan, naargelang ze lokaal in de meerderheid of de oppositie zijn. Sommige politici kanten zich tegen Uplace, maar verdedigen met vuur soortgelijke projecten in hun stad of gemeente. Is dit nog geloofwaardig? We denken het niet. Om dit soort gedrag te beschrijven,  is er maar één woord: hypocrisie.

Dockx bouwt rustig verder, met de steun van de Brusselse gewestregering; straks komt ook  Neo er…  De gedeelde bekommernis omtrent bijvoorbeeld mobiliteit, geldt ook voor deze projecten. Maar hierover mag en kan blijkbaar niet gediscussieerd worden. Welke belangen spelen er dan? Of is het zo dat Vlaanderen wel mag investeren in mobiliteit, maar geen recht heeft op de ‘lusten’?

Ook N-VA is  in het Uplace-dossier bekommerd om  de gevolgen van het project op de mobiliteit, de leefbaarheid van de nabijgelegen handelskernen en de bestaande tewerkstelling. Maar niets doen, betekent dit geen achteruitgang van onze welvaart? 

Zich nu uitspreken voor of tegen Uplace is niet aan de orde en gaat zelfs in tegen alle lopende procedures. De huidige Vlaamse regering heeft het Brownfieldconvenant aangepast en een nieuw Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan (GRUP) voorlopig vastgesteld. De komende twee maanden kan iedereen zijn bewaren indienen tegen  deze voorlopige beslissing over een projectgebied dat dertien keer groter is dan Uplace.  Daarbij mogen we niet vergeten dat het hier gaat om een ongebruikt industrieel en grotendeels vervuild gebied dat al zo’n 20 jaar braak ligt. Het is een puzzelstukje om van de streek aan de noordkant van Brussel opnieuw  een bloeiende regio te maken. M.a.w. rechtszekerheid is nodig om de puzzel te kunnen leggen, een puzzel waarvan ook een ziekenhuis, woonuitbreidingen, een school en nieuwe wegen deel uitmaken,…