Europa houdt te weinig rekening met de regio’s

Vandaag was er in de commissie economie een interessante discussie over de positie van Vlaanderen in Europa. Er werd een toelichting gegeven met de landenspecifieke aanbevelingen van de Europese Commissie aan België omtrent de werking van de arbeidsmarkt. Opmerkelijk is dat deze aanbevelingen gericht zijn op de situatie in de 3 Gewesten samen.

De Europese Commissie erkent alleen de lidstaten en kan derhalve enkel algemene aanbevelingen formuleren. Het is Europa echter ontgaan dat de verschillen tussen de 3 Gewesten immens zijn. De cijfers spreken voor zich. De werkloosheidgraad in Vlaanderen bedraagt 5,1% terwijl Wallonië 12% en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 18,5% noteren. In Vlaanderen is de werkloosheid bij 50+ en de vergrijzing een aandachtspunt, terwijl het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vooral kampt met jeugdwerkloosheid.

Verschillende situaties vergen een andere aanpak. We kunnen ons de vraag stellen wat de waarde is  van aanbevelingen wanneer deze niet gebaseerd zijn op een specifieke analyse. In die zin zijn de aanbevelingen te algemeen geformuleerd.

Dit staat in schril contrast met het principe dat een efficiënte en effectieve doelstelling steeds SMART (Specifiek, Meetbaar, Aangepast, Realistisch en Tijdsgebonden) dient te zijn. Algemene en onaangepaste doelstellingen ontbreken iedere incentive om werkelijk tot een resultaat te leiden.

Dit is een miskenning van de regio’s. De Europese Unie dient zich met andere woorden te baseren op de realiteit en de staatkundige indeling van de lidstaten. De regio’s winnen aan belang en worden meer en meer krachtige economische en politieke entiteiten. Het Europa van de toekomst dient deze dynamiek te omarmen en te zien als een opportuniteit. Het is bovendien een mogelijkheid om de kloof tussen de burger en de Europese instellingen te verkleinen. Een initiatief vanuit Vlaanderen is nodig zodat de EU rekening houdt met deze huidige politieke realiteit.