Nood aan uniforme berekening voor opstalvergoeding hernieuwbare energie

Vlaanderen laat geld liggen.

De Vlaamse overheid en haar agentschappen beschikken over vele terreinen en gebouwen die mogelijkheden bieden voor zon en wind. Elk agentschap hanteert echter zijn eigen businessmodel of methodiek om de te betalen opstalvergoeding voor windturbines of zonnepanelen te berekenen. Op vraag van Vlaams parlementslid en energie-expert Andries Gryffroy (N-VA) gaat Tommelein werk maken van een uniforme berekening voor deze vergoedingen: 'Vlaanderen laat vandaag geld liggen door soms een te lage vergoeding te vragen om windturbines te plaatsen. In andere gevallen vraagt ze een te hoge vergoeding en dan gaat de ontwikkeling niet door en ook dat kan de bedoeling niet zijn', zegt Gryffroy

Zo zien we bijvoorbeeld dat nv De Scheepvaart weliswaar heel wat inspanningen doet om windmolenconcessies te verlenen. Maar voor het ter beschikking stellen van haar terreinen voor windmolens vraagt ze wel overal dezelfde vergoeding, terwijl we weten dat niet alle locaties even rendabel zijn. De tarieven zijn vastgelegd op 25.000 euro voor windmolens die minder dan 3 megawatt produceren en 30.000 euro voor windmolens die meer dan 3 megawatt produceren. Voor wiekoverslag wordt respectievelijk 5.000 en 6.000 euro per windmolen gevraagd, volgens de index van juni 2007.

Minister Tommelein liet Andries Gryffroy in de bevoegde commissie van het Vlaams Parlement weten dat hij werk wil maken van een duidelijk, transparant en zo uniform mogelijk berekeningswijze voor het recht van opstal aan derden. Samen met Liesbeth Homans, als minister verantwoordelijk voor de overheidsgebouwen, en Ben Weyts, minister van Openbare Werken, gaat Bart Tommelein onderzoeken hoe we tot een uniform en billijk systeem kunnen komen. 'Een beter onderbouwde berekening zal Vlaanderen niet alleen meer vergoedingen opleveren, maar ook meer hernieuwbare energie', besluit Vlaams volksvertegenwoordiger Andries Gryffroy.