De toekomst van het Vlaams wagenpark

Of ik onvoorwaardelijk geloof in elektrische wagens? Ik zet hieronder even wat zaken op een rijtje.  

Momenteel zijn er 3,6 miljoen personenwagens ingeschreven in Vlaanderen. Om de klimaat- en energiedoelstellingen te bereiken is de ontwikkeling van zero-emissievervoer essentieel. De Vlaamse Regering mikt daarom op 1 miljoen elektrische wagens tegen 2030. Op 1 januari 2023 telt Vlaanderen nog maar 67.298 ingeschreven- elektrische voertuigen. Het aantal zit wel in stijgende lijn en groeide met 72% in vergelijking met vorig jaar.

Bij het verlagen van de CO2-uitstoot zijn milieuvriendelijke voertuigen en duurzame mobiliteit noodzakelijk. Vanaf 2029 mogen er in Vlaanderen geen nieuwe wagens met fossiele verbrandingsmotoren meer verkocht worden. Nog heel wat werk op de plank dus. De groei van “groene” personenwagens de voorbije jaren is als volgt:

Als we personenwagens op benzine en diesel ook in beschouwing nemen, valt op dat de inschrijvingen van dieselwagens dalen, terwijl inschrijvingen van benzinewagens nog lichtjes groeit. (De cijfers van 2023 zijn nog niet beschikbaar).

Verder moeten we vaststellen dat in 2022, 51% van de ingeschreven personenwagens aangedreven worden door benzine, 40% door diesel, 2,4% zijn hybride, 1% is elektrisch en 0,4% rijdt op CNG. Dus waar staan we? Eigenlijk nog nergens. Boven op de praktische bezwaren die bijvoorbeeld ondernemers hebben (De Kleren van de Groene Keizer), lijkt de te overbruggen kloof gewoonweg onrealistisch.  

Meer elektrische wagens zorgt voor een stijgend verbruik van elektriciteit. Dat is de logica zelve. Wat niet logisch is, is dat ondertussen kerncentrales worden gesloten door Vivaldi en dus de productie van propere energie daalt.

Bovendien wil Europa meer productie van waterstof, liefst groene en dus geproduceerd uit hernieuwbare energie. Dat moet bij ons dan met minder kerncentrales en dus bijvoorbeeld meer windenergie. Verder zijn er ook nog eens nieuwe materialen nodig voor de productie van onder andere: batterijen. Hoe gaan we daarvoor zorgen? In werkelijkheid krijgen we een shift van fossiele brandstoffen uit het Midden-Oosten naar zeldzame metalen uit China. Van de regen in de drop, noemen ze dat.

Recent was er wel een goede beslissing vanuit de Europese Unie: technologieneutraliteit wordt verankerd. Het maakt dus niet wat de aandrijving van de toekomst is, zolang het maar emissievrij is.  En dus lijken verbrandingsmotoren met een propere brandstof wel nog een toekomst te hebben na 2035.